TransMongolie expres

Op dinsdag 17 Maart ingestapt in de trein. De trein was er al om 23.00 uur en hadden we dus mooi de tijd om ons te installeren. We delen ons treinstel met vier Britten en een Duitser. Voor de rest is het leeg en over, laagseizoen lijkt het wel. Aan de andere kant ook een beetje opgelucht, we hadden de coupe voor ons zelf... 
De bedden, tsja, doen hun eer aan: hardsleeper. Mijn oma zal wel zeggen, je hebt niet genoeg vet op de botten. Op het bankje liggen 2 dekens, een sprei en stiekem denken we er aan om die dekens van de bovenste bedden ook in te pikken maar er zal maar vannacht iemand bij komen. 
Uiteindelijk de fles Vodka tevoorschijn getoverd en getoost op het rijden van de trein. Aangezien het al donker was konden we niet veel meer zien en zijn we maar gaan slapen op onze harde bedjes.

Woensdag 18 Maart
Tegen 9 uur wakker geworden van de warmte en zon. Direct ons gordijntje open gedaan en voor ons een uitgestrekt landschap van sneeuw en af en toe een huisje. Een heerlijk kopje koffie gemaakt en naar buiten gekeken door een smerig raam. Die krijgt bij de volgende stop een poetsbeurt, we willen een frisse kijk op Siberië!
Uiteindelijk maar in het ritme gegaan en vertrokken naar het kleine kamertje voor een wasbeurt met koud water. Nou is dit normaal niet leuk maar aangezien het zo warm in de trein is (er kan geen raam open) is een koude wasbeurt een uitkomst. 
En wat doe je dan op zo een dag in de trein. Je eet wat (dat hadden we nog gekocht in Moskou), je leest wat. Je hebt je loopjes door de trein (voornamelijk rookcoupé en de wc), je doet een spelletje en je kletst wat met anderen. Of zoals Hans nu aan het proberen is:'zijn beste Chinees uit een boekje te krijgen en hier hele rare stemgeluiden bij maken ( dan nog maar niet te spreken van zijn gezicht). Af en toe komen er wat mensen aan je deurtje om wat te verkopen. Gelukkig ook een schema bij ons zodat we weten wanneer we stoppen. Best spannend als je 15 min hebt om water te kopen.
's Middags een biertje gedronken in de restauratiewagon. De Russische bediening lijkt wel een rariteitenkabinet: een mannetje met een groot en een klein oog, een schoonmaakvrouwtje die wel wat prozac kan gebruiken en een forse ober die eruit ziet alsof hij zelf de grootste afnemer van de drankvoorraad is.
Babouscka:
Helaas geen mooie Russische dames waar Hans zijn chocolaatjes mee kon delen. Maar kleine iele Chinese mannetjes die meer belangstelling hebben voor de kolen en de kachel.

Donderdag 19 maart
Vandaag laat wakker geworden, het was een warme, benauwde (maar zeker geen zwoele) nacht. We hebben de coupe nog steeds voor ons tweeën, lekker rustig! Uit het raam kijkend flitsen ontelbare berkenbomen en sneeuwvlaktes voorbij, afgewisseld door dorpjes, verlaten treinstations en af en toe een stad.  De big five blijft beperkt tot wat eksters, honden en paarden. Af en toe stopt de trein en kunnen we even een frisse neus halen met de slippers in de sneeuw. 
De fles Vodka maar weer op tafel gezet want we hebben nog 2 dagen om de flessen leeg te krijgen voor de grens, goh wat is vakantie hebben toch zwaar :) 
We maken ons toch wel een beetje zorgen voor de Russische- Mongoolse grens want we hebben ons visum niet laten registreren. Dat hoefde niet volgens het hotel, want we blijven korter dan zeven werkdagen in Rusland. Dat klopt met de regels van de ambassade, alleen de Russische grenswachten interpreteren die regels wel eens anders en dat kan een boete en heel wat gedoe opleveren. Dus misschien moeten wij de coupé verlaten en onze buitenlandse vrienden niet, zij hadden zich geregistreerd. Maar misschien komen oma haar chocolaatjes hier nog van pas? 
's Avonds laat een stop in Novosibirsk en wat eitjes voor het ontbijt van morgen kunnen scoren.

Vrijdag 20 maart
Vanmorgen al wakker bij zonsopgang, een zacht bed of een fysio aan boord zou erg prettig zijn. Buiten is alles bedekt onder een dik pak sneeuw en het vriest zelfs in de rookcoupé brrrr. De Chinese treinsuppoost is al bezig met deeg maken voor een portie noodles. Ons Chinees en zijn Engels zijn helaas niet goed genoeg om hem het recept te ontfutselen. 
Tijdens een stop in Ilanskaya bij de babouschka's wat brood en bier gekocht. Koud dat het daar was. Een stop later gaf de thermometer min 13 aan. 's Avonds gegeten in de restauratiewagon, Soep met draadjesvlees (Russian beef, very good, aldus de kok) en een varkenslap met slappe friet en augurk.

Zaterdag 21 maart..
Het verschil van meerdere tijdzones is dat je ergens nog op tijd gaat slapen. Het slapen vannacht was waardeloos. Door de harde bedden en vele zitten, letterlijk (blauwe) doorlig plekken... Maar met een kopje koffie en grandioos uitzicht genoten van het Baikal meer. Langzaam kronkelt de trein zich een weg om de bergen en het meer wat de ene "ohh en ahh" oplevert. Op het meer lopen gewoon mensen en zijn ze aan het ijsvissen. 
4 uur eerder dan gepland kwamen we bij de douane van Rusland naar Mongolië. Veel mensen in de trein met legerkleding en norse blikken. Een strak kijkende Russische douane ambtenaar met tijgerprint op haar nagels: Pasports, yes mam! Stand up, yes mam,  Alles ingevoerd en de beruchte stempel gekregen. Pffff we mogen door! Maar nee hoor, Customs controle: open bag, open bag! Elke hoekje en gaatje werd opengemaakt in onze coupé.. Nu zijn we er door dachten we, Nope! Wederom een man die overal op klom en elke plaat losdraaide. Kortom de hele trein werd van binnen naar buiten gekeerd. 2 uur verder en 10 minuten later reden we weer, op naar de mongoolse grens. Wederom hetzelfde verhaal met een verschil, hun blikken waren niet nors. Eindelijk tegen 01.00 in de nacht rust in de trein en tijd voor ontspanning. 

Zondag 22 maart. 
Om 06.00 uur stond de trein stil in Ulan Batar, snel er uit om wat frisse lucht te snuiven. Het vroor dat het kraakte. Veel Mongolen kwamen aan boord en het treinstel kwam tot leven. Samen met de Engelse buren genoten van de uitgestrekte Mongoolse vlaktes en bevroren meren en rivieren. In de middag werd het steeds warmer en droger buiten. Hoera, we zijn in de Gobi woestijn. Vele gerstenten, kamelen, koeien, paarden en Bambies gezien. 
De ervaring met de plaatselijke bevolking liep wat anders. Midden in de nacht hebben we ons Russisch rariteitenkabinet ingewisseld voor een Mongoolse restauratiewagon met kwekkende dames. Na verhalen uit de trein te hebben gehoord dat het eten echt goed was, zelf ook maar gaan kijken. Het ontbijt was super, brood met een gebakken ei, de rekening: afgezet voor 4 euro. Later op de middag bij een biertje en warm eten, durfden deze op geld beluste vrouwtjes met hun rekenmachine de rekening nog 2 x over de kop te gooien, maar wij zijn geen mongolen...
's Nachts de grens over met China, verliep erg vriendelijk. Het wisselen van het treinonderstel duurde voor onze blazen wat lang. De trein werd een loods ingereden waar er smallere wielen onder werden gezet en al die uren bleef de wc op slot, anders zouden de monteurs zomaar een verrassing van boven kunnen krijgen. Vanuit de wc-pot kun je namelijk rechtstreeks op het spoor kijken...

Maandag 23 maart
Eindelijk wat slaap gepakt en wakker geworden in de bergen van China. Het landschap leek grijsbruin gekleurd, erg dor. Snel ontbeten in de inmiddels Chinese restauratiewagon, de tas ingepakt en toen was het zover: Beijing. De reis zit erop! Het was een prachtige reis door een steeds veranderd winterwonderland. In de trein gezellige contacten opgedaan met de buren. De uit reisboeken bekende verhalen over Mongoolse en Russische handelaren in de trein hebben we niet meegemaakt. Misschien was het salaris bij velen nog niet gestort, want de trein was echt bijna leeg. We hebben de hele week de vierpersoons coupe voor onszelf gehad en dat voelde best prettig. Na zeven dagen in de trein zijn we wel doodop, want van slapen kwam door de harde bedden en de royaal gestookte kolenkachel (30 graden plus) niet veel. Daarom is het de hoogste tijd voor een douche en een goed bed in Beijing.