Vamos a la playa

Een tijdje geen update gedaan waarschijnlijk omdat we aan mooie stranden paraderen en genieten van onze cocktailtjes. 
In Nha Trang heeft Jannie haar Padi duikcursus gehaald. Het was drie dagen lang om 6.45 eruit en soms om 20.00 uur weer thuis met dan nog een boek van 300 pagina's voor de boeg. Zeer mooie duiken gemaakt, maar toch ook blij dat hij in de pocket is. 
Ach en hoe kan je het beter vieren dan met de zwembroeken tussen de billen, huh hoor ik je denken? Nou in Nha Trang zijn we kinderlijk een dag uit onze dak gegaan in het Vinpearl waterpark/pretpark. Om er te komen moesten we eerst met een kilometerslange kabelbaan over de zee. Er zaten een aantal zeer gewaagde glijbanen tussen waar redelijk wat afgegild werd. Kortom, zoals vroeger de zwembroeken tussen de billen en kijken hoe snel je van de glijbanen af kan gaan. Aan het einde van de dag nog een mooie watershow gezien waar we doorweekt van weg kwamen. 
Aangezien het in heel Vietnam 40 jarig bevrijding was en alle Vietnamezen 8 dagen vrij, waren alle treinen, bussen en vluchten uitverkocht en 3 dagen erna nog steeds erg duur dat ons appartement zeer goedkoop erbij bleek. Daarom hebben we nog heerlijk  geluierd. Op het strand was het heerlijk duiken in de golven en veel boekje lezen. 
Vanuit Nha Trang zijn we doorgevlogen naar Ho Chi Ming, kortom Saigon. 
Hier aangekomen vroegen we ons zoals al vaker af op deze de reis, wat doen we in die grote steden. Het was warm, 38 graden, geen verkoeling en druk. Maar we hadden beiden een missie, de vietcong tunnels en het museum over de oorlog zien. Het museum was indrukwekkend, vanuit meerdere perspectieven (Fransen, Amerikanen en noord vs zuid Vietnam) werd de oorlog belicht, met name aan de hand van oorlogsfotografen. Ook Agent Orange werd breed uitgemeten en voornamelijk wat dit tot de dag van vandaag tot gevolgen heeft. Nog steeds worden mensen met afwijkingen, huidziektes etc geboren door al het gif wat de Amerikanen ingezet hebben tijdens de oorlog. 
De tunnels was een ander verhaal. Erg indrukwekkend maar tegelijkertijd ook vervelend. Helaas moesten we in en bij onze groep blijven en mochten we er niet zelf op uit gaan. Wij beiden krijgen hier de kriebels van maar dit hebben we gelukkig eruit mogen schieten met een AK47, want een schietbaan hoort ook bij het tunnelcomplex.
Vanuit Saigon zijn we naar Phu Quoc eiland gevlogen. Een hotelletje aan zee, waar het water zo warm was als dat je in bad gaat. Afkoelen lukte alleen door gekoelde drankjes te drinken. Het eiland is vrij groot en we hebben aardig wat kilometers op de scooter gemaakt om de boel te verkennen. Overal mooie stranden, maar eentje was zo mooi dat het net de Malediven leek. Hans heeft daar ook voor de eerste keer in twee maanden gevist, alleen ging de vis er met vlieg en al vandoor. Natuurlijk waren wij zo slim om ons al mooi gebruinde huidje niet in te smeren, waardoor we als kreeften de eerste dag terug kwamen van een dagje toeren. Op de dag van vertrek begon het flink te regenen en onweren, het vliegtuigje had er gelukkig geen last van. Via een tussenstop in Saigon zijn we gisteren naar de Con Dao eilanden gevlogen, zo'n 200 km uit de kust. Het vliegtuig maakte eerst een rondje over de eilanden en dat zag er fantastisch uit! Wordt vervolgd....