Con Dao, Koh Tao en Ankor

30 mei 2015 - Malapascua Island, Filipijnen

We merken dat we steeds meer moeite hebben om een update te doen. Waarschijnlijk omdat we zien dat aan al het goede toch bijna een eind komt en omdat we de zon achterna vliegen. 
Bij de laatste update kwamen we aan in Con Dao Island, Vietnam. Een klein eilandje met Malediven achtige kleuren in het water en rust, rust en nog eens rust. Per dag zullen ongeveer 60 touristen het eiland aandoen wat maakt dat er soms niemand op straat loopt. Na maanden van mensen moeten we toch zeggen dat dit heel erg raar is maar het went toch ook wel snel weer. 
Het eiland is bekend van zijn geschiedenis als gevangeniseiland. De Fransen, Zuid Vietnamezen en Amerikanen hebben hier tienduizenden opstandelingen onder erbarmelijke omstandigheden opgesloten, waaronder een meisje van 14 jaar. Haar graf is een soort bedevaartsplek geworden voor Vietnamezen om bloemen te leggen.  Con Dao schijnt de mooiste duiklocatie van Vietnam te zijn en als je net je open water hebt gehaald moet je dat natuurlijk proberen (en als je al veel vaker hebt gedoken natuurlijk ook!) Dus leggen we 150 dollar neer (slik) (monopolie positie) om twee duiken te kunnen maken. Het duiken zelf was niet heel bijzonder, maar tijdens de boottrip hebben we genoten van parende schildpadden en dolfijnen. Jannie heeft onder water ervaring opgedaan met stroming. We doken bij een rotseiland waar er verschillende stromingen staan. Plots kwam er een sterke stroming opzetten, waardoor we om niet meer terug bij de boot konden komen. We kwamen terecht in wat je noemt "drift dive", voor de mensen die de term niet kennen: zonder te zwemmen ben je meters verderop en pikt de boot je daar op. Verder hebben we het eiland rondgereden, oorlogsmuseum bezocht en genoten van de heerlijke blauwe warme zee. Hans heeft nog geprobeerd om een vis uit het water te tillen,maar helaas, bleef het bij ze alleen zien. 
Vanuit Con Dao zijn we door gevlogen naar Siem Reap, Cambodja. Daar aangekomen, wederom een visum in ons paspoort, we hebben bijna geen bladzijde meer over,  in een taxi gesprongen. Een zeer aardige meneer, die ons van alles over Cambodja vertelde ( tijdens dit soort gesprekjes, gaan je nekhaartjes rechtovereind staan want er komt aan het eind altijd een maar.....) Nou de "maar" kwam zeker een meter voor ons hotel waarbij de meneer ons voor 20 dollar de hele dag wou rondrijden door Angkor wat( tempel complex).. Het rare was toch zeker wel dat de ontwikkeling in Cambodja nog erger is dan in Afrika of zo, want deze meneer had ineens geen telefoon waar we hem op konden bereiken als we van zijn aanbod gebruik wilden maken. Het was nu of nooit. Het werd nooit. Enfin een zeer nette kamer met zwembad om af te koelen in het zeer warme Cambodja van 38 graden. De tweede dag vroeg eruit om naar Angkor Wat te gaan. We hadden besloten om niet zoals de meesten er om 5.00 heen te gaan om de zonsopgang te zien en het nog iets koeler is. Maar uitslapen hoort er soms ook bij en dan krijg je de hitte cadeau. In de tuk tuk gesprongen en deze reed ons als eerste naar Angkor wat. Een zeer mooi complex maar tegelijkertijd ook iets teleurstellend. Angkor wordt officieus een wereldwonder genoemd en daardoor waren onze verwachtingen hoog gespannen. De tempel was veel kleiner dan we dachten. Toen weer in de tuk tuk gesprongen en de volgende tempel bezocht. Even voor de duidelijkheid Angkor wat is een van de vele tempel complexen in een omtrek van 400 vierkante kilometer, maar niet de mooiste. Hoe verder we kwamen des te mooier ze werden, vooral als ze verscholen in de jungle lagen en enorme boomwortels door de stenen naar buiten staken. Tegen 14.30 uur was het mooi geweest, onze kleding was doorweekt van het zweet en onze hoofden explodeerden uit elkaar van de warmte. De tuk-tuk driver maar lachen, die had zijn geld snel verdiend in 6 uur ipv de hele dag rondrijden zoals afgesproken. Snel naar het hotel om te douchen en eten. Geen zwembad party mee in de middag. Een zeer zware onweers storm trok over waarbij we al gillend naar binnen liepen bij een sigaretje omdat het onweer nog geen paar honderd meter voor ons insloeg. Alle stroom viel uit en de bui raasde over. Soms konden we niet eens tot 1 tellen, zo dicht zat het boven ons. Moeder natuur kan soms eng zijn maar biedt ook hulp, zoals aan de hongerige kikkers, padden en meerdere soorten hagedissen. Voor onze buitendeur kon het water niet weglopen, waar dus meerdere motvlinders in verdronken. De kikkers en aanverwanten hupten eropaf en knabbelden ze al levend naar binnen... 
Met nog maar drie weken voor de boeg hebben we lastige keuzes moeten maken. Het weer aan zowel de Cambodjaanse kust als de daaraan geschakelde Thaise kust is zeer slecht. Er worden weer waarschuwingen voor boten afgegeven en verwachting is alleen maar regen en onweer. Dus na vier dagen Cambodja maar besloten naar de zon te vliegen. En zo kwamen we uit in Koh Tao, een eiland aan de andere kust van Thailand. Dit eiland staat bekend als de duikplek van Thailand. Na de prijzen te hebben gezien, kon je voor 200 euro je advanced open water doen,ter vergelijking normaal  300-500 euro. Dus Jannie zich ingeschreven voor nog 2 dagen leren en verder gegaan met haar duikcursus. De duikschool stelden geen tot weinig eisen, dus de Aow zeer makkelijk gekregen,maar moeder natuur water dacht hier anders over. Elke boot rit is Jannie zeer zeeziek geweest, zelfs met pilletjes. Stel je dan ook nog voor dat je je eigen duikspullen op moet tuigen met golven van een paar meter, je nog een check moet doen, en je dus blij bent als je in het water bent, kots misselijk. Hans was behoorlijk blij met zijn zeebenen. We hebben scholen barracuda's, enorme groupers, trevalleys en fel gekleurde koraalvissen gezien. Ook een wrakduik en een nachtduik stonden op het programma. Met een zaklamp in de hand hebben we het nachtleven onder water verkend. Hans wilde ook nog een dag vissen op groot wild, maar helaas was de zee te ruig.
Na een paar dagen op Koh Tao begon de onrust weer toe te nemen; waar gaan we nu heen? We hebben besloten om nog maar wat bladzijdes te vullen in ons paspoort en gaan de fillipino piraten bezoeken. 
 

3 Reacties

  1. Angelica:
    31 mei 2015
    Prachtig geschreven Jannie en Hans. Intens genieten. Groetjes x
  2. Eline Hendriks:
    31 mei 2015
    Die tempels lijken mij ook echt heel mooi, vooral die door drongen zijn van de jungle...echt juble book.
    Slecht weer daar....hier lijkt het wel herfst! Ik sprak gisteren nog ff met je mamma en het einde van je reis in inzicht :( Het is zo'n gevoel van vrijheid als je op pad bent., ga er nog maar lekker even van genieten
    Oh ja oma zei dat ze echt dol is op jouw hansje ;) Zo lief!
  3. Oma hazekamp:
    4 juni 2015
    maar dat weet hans wel en Jannie is niet jaloers.het zit er bijna op fijn dat jullie genieten Maar ook fijn dat jullie gauw weer thuis zijn kus oma